
วันที่ 25 มกราคม 2011 อียิปต์ตื่นขึ้นมาท่ามกลางความตึงเครียดและความไม่สงบ อากาศร้อนอบอ้าวที่ปกคลุมกรุงไคโรถูกแทนที่ด้วยควันไฟและเสียงตะโกนร้องของผู้ประท้วงนับแสนคน สถานการณ์นี้เป็นจุดเริ่มต้นของการปฏิวัติอียิปต์ปี 2011 การประท้วงที่ยืดเยื้อและดุเดือดซึ่งนำไปสู่การล้มล้างระบอบการปกครองของประธานาธิบดี โฮสนี มูบารัค
สาเหตุของการประท้วงครั้งนี้มีรากฐานมาจากความไม่滿ใจที่สะสมมานานของประชาชนอียิปต์ต่อรัฐบาล
-
ภาวะเศรษฐกิจที่ย่ำแย่: อัตราว่างงานสูงขึ้นอย่างต่อเนื่องและค่าครองชีพที่เพิ่มสูงขึ้นทำให้ชีวิตประชาชนลำบาก
-
การคอร์รัปชั่น: รัฐบาลถูกกล่าวหาว่ามีการทุจริตและใช้อำนาจในทางมิชอบ ทำให้ประชาชนสูญเสียความเชื่อมั่น
-
การละเมิดสิทธิมนุษยชน: อิทธิพลของระบอบเผด็จการทำให้ประชาชนถูกกดขี่ข่มเหง และไม่มีเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น
ผู้คนเริ่มรวมตัวกันในตรอกซอยและสี่แยกต่าง ๆ ของกรุงไคโร พวกเขาตะโกนเรียกร้องให้มูบารัค ลาออกจากตำแหน่ง
พีรัดอัล-ซาลิฮ์
ในขณะที่การประท้วงกำลังดำเนินไป ผู้คนจำนวนมากเริ่มหันมาสนับสนุน พีรัดอัล-ซาลิฮ์ อดีตสมาชิกพรรคการเมืองที่ไม่ยอมรับระบอบการปกครองของมูบารัค
พีรัดอัล-ซาลิฮ์ เป็นนักเศรษฐศาสตร์และนักวิชาการที่มีชื่อเสียงในประเทศอียิปต์ เขาเป็นผู้สนับสนุนการปฏิรูปทางการเมืองและเศรษฐกิจ และมีแนวคิดที่มุ่งไปที่การสร้างสังคมที่เท่าเทียมกันและยุติธรรม
เมื่อการประท้วงเข้าสู่ช่วงเวลาอันวิกฤต ซาลิฮ์ได้แสดงบทบาทในการไกล่เกลี่ยระหว่างผู้ประท้วงและรัฐบาล เขายังเป็นผู้นำในการเจรจาข้อตกลงเพื่อเปิดทางให้มีการเลือกตั้งทั่วไป
ในที่สุด ความพยายามของซาลิฮ์ก็สำเร็จ เมื่อวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2011 มูบารัค ลาออกจากตำแหน่งประธานาธิบดี หลังจากครองอำนาจมา 30 ปี
หลังจากมูบารัคลาออก ซาลิฮ์ได้รับเลือกให้เป็นประธานาธิบดีคนแรกของอียิปต์ภายใต้ระบอบการปกครองที่ประชาธิปไตย
ผลกระทบของการประท้วง
การประท้วงปี 2011 มีผลกระทบอย่างลึกซึ้งต่อประเทศอียิปต์
ด้าน | ผลกระทบ |
---|---|
การเมือง | การล้มล้างระบอบเผด็จการ และการสถาปนาระบอบประชาธิปไตย |
เศรษฐกิจ | ความไม่แน่นอนทางเศรษฐกิจเพิ่มขึ้นในช่วงแรก แต่ต่อมาเริ่มฟื้นตัว |
สังคม | การตื่นรู้ทางการเมืองและการมีส่วนร่วมของประชาชน |
นอกจากนี้ การประท้วงปี 2011 ยังเป็นแรงบันดาลใจให้เกิดการเคลื่อนไหวเรียกร้องประชาธิปไตยในประเทศอื่น ๆ ทั่วโลก
แม้ว่าอียิปต์จะยังคงเผชิญกับความท้าทายมากมาย แต่การประท้วงปี 2011 เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงพลังของประชาชนในการต่อสู้เพื่อความยุติธรรมและเสรีภาพ
หมายเหตุ: บทความนี้ใช้ชื่อสมมุติ “พีรัดอัล-ซาลิฮ์” เพื่ออ้างอิงบุคคลในอียิปต์ที่ไม่มีตัวตนจริง